Wyspa Saaremaa - Estonia
Saaremaa to nazwa estońska. Niemiecka i szwedzka nazwa to Ösel, duńska Øsel. Jest najwiekszą wyspą należącą do Estoni położoną na Morzu Bałtyckim. Wyspę zamieszkuje 39 tys mieszkańców.
Mieszkańców wyspy od Średniowiecza łączyły kontakty ze Skandynawią, ze względu na jej położenie. Wyspa w swojej historii należała do Zakonu Kawalerów Mieczowych (XIII w.), a w 1561 r. po pierwszej wojnie północnej - do Duńczyków. W 1640 roku przeszła w ręce Szwedów, a w 1710 roku podczas III wojny północnej trafiła pod ponowanie Imperium Rosyjskiego i była w jego posiadaniu do 1917 roku. W październiku 1917 roku wyspę zdobyli Niemcy i władali nią do 24 lutego 1918 roku. Od 24 lutego 1918 roku wyspa weszła w strukturę niepodległego państwa estońskiego. Następnie, w wyniku paktu Ribbentrop-Mołotow w czerwcu 1940 roku wyspę przejęła Armia Czerwona, która od razu deportowała na Syberię ponad tysiąc mieszkańców. Od października 1941 do 1944 roku Saaremę okupowała armia niemiecka. Populacja wyspy w tym czasie zmniejszyła sie o 1/3. Od 1944 do 1990 należała do Estońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W tym czasie wprowadzono kolektywizację i wyspę zamieniono w fortecę (powstało ponad 30 baz wojskowych). Mieszkańcy stracili prawo do swobodnego poruszania się. Od 20 sierpnia 1991 roku Saaremaa należy do niepodległej Estonii.